Mapa powiatu leskiego w okładce

Powiat leski – powiat w Polsce (województwo podkarpackie) będący częścią regionu „Bieszczady”, utworzony w 2002 z części powiatu bieszczadzkiego. Jego siedzibą jest miasto Lesko, będące jedynym miastem w powiecie. Powiat od południa graniczy ze słowackim krajem preszowskim, od zachodu – z powiatem sanockim, a od wschodu – z powiatem bieszczadzkim.

Siedziba – Miasto Lesko

Bogactwo przyrodnicze Powiatu Leskiego i okolic to przede wszystkim Międzynarodowy Rezerwat biosfery “Karpaty Wschodnie” obejmujący Parki Narodowe po stronie polskiej, ukraińskiej i słowackiej. Jest to obszar o charakterze górskim i podgórskim. Natomiast szczególnie cenne fragmenty pierwotnych drzewostanów bukowych zostały wpisane na listę UNESCO. Oprócz tego po obydwu stronach Karpat, w Polsce i na Słowacji znajduje się szereg rezerwatów przyrody, chroniących głównie lasy tego regionu. Puszczańska fauna występuje na całym przygranicznym obszarze. Nie brak tu niedźwiedzi i wilków. Skrycie przemierza leśne ostępy ryś, a także drugi bardzo rzadki dziki kot - żbik. W Bieszczadach i sąsiednich Połoninach od połowy lat 60-tych żyje żubr, który znalazł tutaj bardzo dobre warunki. Jest też kilka par lęgowych orła przedniego. Spotyka się tu także rzadkie owady, szczególnie związane ze starymi lasami. Oczywiście góry i lasy pogranicza są także domem dla wielu innych gatunków zwierząt i ptaków.

Dziedzictwo kulturowe omawianego obszaru wiąże się nierozerwalnie z ludźmi którzy kiedyś zamieszkiwali te ziemie. Po północnej stronie Karpat są to głównie drewniane świątynie, dawniej cerkwie greko - katolickie. Położone są na pograniczu Bieszczadów i Beskidu Niskiego w przygranicznych miejscowościach. Razem z przycerkiewnymi cmentarzami, oraz sporadycznie trafiającymi się jeszcze, typowymi dla tych terenów łemkowskimi “chyżami”, są świadectwem życia i pracy niegdysiejszych mieszkańców. Wiele z uratowanych zabytków znalazło swoje miejsce w Muzeum Budownictwa Ludowego w Sanoku. Po południowej stronie Karpat znajdujemy również świadectwa życia karpackich Rusinów. W każdej praktyczne miejscowości znajdują się drewniane, dawne cerkwie greko-katolickie. Są one nieco starsze od tych po północnej stronie gór. Ich metryka sięga bowiem początków XVIII. Zachowało się też cenne wyposażenie w postaci kompletnych ikonostasów, często z ikonami ze starszych świątyń, nawet z XVII wieku. Z czasów monarchii austro -węgierskie, pochodzi budowla techniczna łącząca Polskę i Słowację. Jest to linia kolejowa wybudowana w latach 1869 - 1872 (1874). Linia liczy już sobie 150 lat i jest świadectwem historii tych ziem, kiedy łączyła dwa duże ośrodki miejskie w dawnej monarchii, czyli Budapeszt i Przemyśl, który miał status twierdzy. Jej oficjalna nazwa z tamtych czasów to Pierwsza Węgiersko Galicyjska Kolej Żelazna. Jej całkowita długość to 266 km. Różne i burzliwe były dzieje i losy linii kolejowej, a także dworców i innych urządzeń technicznych, a także samego tunelu pod Przełęczą Łupkowską w czasach I-szej i II-giej wojny światowej, oraz w późniejszym okresie. Obecnie, w sezonie letnim kursują pociągi pasażerskie relacji Rzeszów - Medzilaborce. Jest to niewątpliwa atrakcja turystyczna.

WYBRANE ATRAKCJE POWIATU LESKEIGO, BIESZCZAD I OKOLIC

PORATA RUSICA

Okrąglik (1106 m n.p.m)

Szczyt w paśmie granicznym Bieszczadów Zachodnich. Położony jest w Polsce, tuż przy granicy ze Słowacją. Podawana na mapach wysokość 1106 odnosi się do węzła szlaków, który leży na granicy, ale poniżej szczytu. Jest zwornikiem dla biegnącego na północny zachód, w stronę Cisnej, grzbietu Jasła. Kilkaset metrów na południowy wschód od szczytu znajduje się drugi zwornik, z którego odchodzi grzbiet kulminujący na Fereczatej (1002 m n.p.m.).

Małe Jasło (1103 m n.p.m.)

Szczyt w Bieszczadach Zachodnich położony w środkowej części bocznego grzbietu pasma granicznego ciągnącego się od Okrąglika przez Jasło aż do Cisnej. Stoki są zalesione

z wyjątkiem partii szczytowych, gdzie, podobnie jak na Jaśle, nie ma lasu. Małe Jasło znajduje się na obszarze Ciśniańsko-Wetlińskiego Parku Krajobrazowego. Ciekawa flora – stwierdzono tutaj między innymi stanowisko ciemiernika czerwonawego – bardzo rzadkiej rośliny, w Polsce występującej tylko w Bieszczadach

Wieża widokowa z widokiem na Połoniny

Wieża widokowa wybudowana w ramach projektu „Porta Rusica z Połonin w Bieszczady”, Współfinansowanego przez Unię Europejską z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego. Z wieży widokowej podziwiać możemy panoramę Słowacji i dalszą część szlaku Porta Rusica. Niegdyś biegła tędy droga łącząca dwa narody, którą podążali kupcy, furmani, zbójnicy i żołnierze.

Leśny Zwierzyniec w Lisznej

To miejsce, w którym można nie tylko podziwiać zwierzęta w przyjaznej atmosferze,

ale również obcować z niektórymi z nich, karmiąc i głaszcząc je. Szczególnie warto, aby

to minizoo odwiedziły wypoczywające w Bieszczadach rodziny z dziećmi.

W Zwierzyńcu spotkamy m.in.: dziki, jelenie, daniele, muflony, jenoty, szopy, fretki, susły, nutrie, króliki, świnki morskie, gęsi, kaczki, bażanty, przepiórki. Można tu doskonale

wypocząć w otoczeniu pięknej przyrody i przyjaźnie nastawionych zwierząt.

Bieszczadzka Kolejka Leśna

Każdy, kto wybiera się w Bieszczady i trafi w okolice Cisnej, na pewno usłyszy o słynnej „bieszczadzkiej ciuchci” czy też o „bieszczadzkiej kolejce”. Aby zaspokoić swoją ciekawość i przekonać się o tym, co w niej jest takiego wyjątkowego, najlepiej udać się z Cisnej drogą prowadzącą na Komańczę do miejscowości Majdan, gdzie znajduje się główna stacja bieszczadzkiej kolei wąskotorowej, i wybrać się na przejażdżkę jedną z proponowanych tras przejazdu.

„Jeleni Skok”

Drewniane wieże widokowe to nadal rzadkość w Bieszczadach, niemniej to właśnie z nich rozpościerają się niesamowite widoki. Jedną z nich można znaleźć w Cisnej, do której prowadzi 2,5-kilometrowej długości ścieżka wytyczona przez Lasy Państwowe. Trasa nie jest bardzo wymagająca, a jej przejście zajmuje około 45 minut. Droga jest wyraźnie oznakowana strzałkami. Z wieży widokowej rozpościerają się wspaniałe widoki nie tylko na najbliższą okolicę, ale również na najwyższe bieszczadzkie szczyty. Widać stamtąd m.in. Tarnicę oraz Połoniny.

Wypał węgla drzewnego

Produkcją węgla drzewnego zajmowano się od wieków. Rozwinęła się ona w czasach nowożytnych, gdyż węgiel drzewny był wykorzystywany jako źródło ciepła przy wytopie rud żelaza w dymarkach. Pozyskiwanie węgla drzewnego było zawsze zajęciem trudnym, ponieważ wymagało bardzo dużego wysiłku fizycznego i doświadczenia podczas prowadzenia procesu jego wytwarzania. Węgiel drzewny pozyskiwano i pozyskuje się z gatunków drzew liściastych, takich jak buk, grab, dąb, olcha czy brzoza. Otrzymywany jest on w procesie spalania drewna, przy ograniczonym i kontrolowanym przez węglarza dostępie powietrza (tlenu). Aby łatwiej można było dostarczyć właściwą ilość tlenu, węgiel pierwotnie wypalano w tzw. mielerzach.

Chrystus Bieszczadzki

w Łopience

Postać Chrystusa Bieszczadzkiego powstawała od wczesnych lat dziewięćdziesiątych jako dowód wdzięczności Bieszczadom i jego mieszkańcom. Chrystus Bieszczadzki – surowy, inspirujący, dobrze komponujący się z żywym kamieniem cerkiewnej budowli. Forma niewystępująca nigdzie indziej ani

w rzeźbie, ani w malarstwie – przypisana tylko Chrystusowi Bieszczadzkiemu stanowi o jego odrębności na wzór Chrystusa Frasobliwego.

„Sine Wiry”

Rezerwat o powierzchni 450,19 ha. To jedno z miejsc, które trzeba zobaczyć, będąc w Bieszczadach. Utworzony został w celu ochrony ze względów naukowych, dydaktycznych oraz krajobrazowych przełomowego odcinka rzeki Wetlinki. Stanowi on naturalną ostoję wielu rzadkich i chronionych zwierząt (głównie ptaków i dużych ssaków – w tym drapieżników), a także miejsce występowania chronionych roślin naczyniowych. Osobliwością

rezerwatu jest pozostałość osuwiska skalnego i Jeziorko Szmaragdowe. Osuwisko to powstało latem 1980 r. po gwałtownych i długotrwałych opadach deszczu na południowych stokach Połomy, piętrząc wody Wetlinki, w wyniku czego powstało jezioro o pow. 9000 m2. Rzeka z czasem wyżłobiła koryto w łapie osuwiskowej, natomiast Jeziorko Szmaragdowe zostało wypełnione materiałem skalnym.

Ścieżka przyrodnicza Otaczarnia

Jeden z najciekawszych szczytów w okolicy, na który prowadzi ścieżka oznakowana

kolorem zielonym. W 2010 r. Nadleśnictwo Baligród poprawiło ścieżkę: dodano nowe

oznaczenia, kładki i pomosty. Zdecydowana większość ścieżki przebiega w terenie leśnym, zacienionym, co gwarantuje przyjemny spacer, zwłaszcza w letnie i upalne dni.

W dolnych częściach ścieżkę przecina kilka potoczków. Ścieżka jest dobrą propozycją

na wycieczkę typu: tam i z powrotem, przede wszystkim dla turystów przebywających

w Bukowcu lub okolicy - jest to najkrótsze wejście na ten widokowy (częściowo) szczyt. Trasa z przeciwnej strony, czyli z Łopienki lub Tyskowej jest znacznie dłuższa. W kierunku północnym doskonale widoczne jest Jezioro Solińskie, zapora, Polańczyk, Myczków

i inne okoliczne wsie, na wschodzie pasmo Żukowa oraz wybijająca się Magura Łomniańska.

Muzeum Kultury Bojków

w Myczkowie

Gminne Muzeum Kultury Duchowej i Materialnej Bojków w Myczkowie powstało

w 2013 r. dzięki licznym ofiarodawcom, których połączyła wspólna idea ocalenia pamiątek przeszłości. Muzeum prezentuje kulturową różnorodność Bieszczadów, gromadzi przedmioty związane z dawnym życiem mieszkańców okolicznych wsi, dworów oraz miasteczek. Utrwala wiedzę na temat zwyczajów, obrzędów, tradycji i codziennej pracy ludzi minionej epoki. Muzeum to nie tylko zbiór przedmiotów o znaczeniu historycznym i sentymentalnym, ale także miejsce na co dzień tętniące życiem. W jego kameralnym wnętrzu często odbywają się różnego rodzaju spotkania artystyczne, prelekcje, warsztaty i pokazy o tematyce związanej z dawnym gospodarstwem wiejskim, rzemiosłem, tradycyjną sztuką, zwyczajami i obrzędowością ludową.

Ofertę muzeum wzbogaca powstałe w 2018 r. Regionalne Centrum Kultury. Zajmuje się ono promocją historii, tradycji i bogatego dorobku kulturowego naszego regionu.

Zapora wodna w Solinie

Zespół dwóch elektrowni wodnych Solina i Myczkowce położonych u stóp zapór piętrzących wody Sanu w sztucznych zbiornikach

wodnych, w gminie Solina, w województwie podkarpackim. Projekt wykorzystania pętli Sanu koło Myczkowiec powstał w 1921 r.

Autorem był profesor K. Pomianowski. Wybudowana w tym celu

zapora wodna w Solinie stanowi obecnie dużą atrakcję turystyczną, odwiedzaną przez bardzo licznych turystów.

Kolej gondolowa

Nowoczesna technologia, przestrzeń oraz niesamowite krajobrazy widziane z wysokości gondoli. Turyści korzystają z udostępnionej atrakcji, która na nowo pozwala definiować Bieszczady oraz już zyskała miano najciekawszej w regionie i wyjątkowej atrakcji turystycznej w skali kraju.

Celem naszej podróży jest Góra Jawor, a na niej każdy znajdzie moc atrakcji! To tutaj właśnie znajduje się Wieża Widokowa, która liczy 55 metrów. Z tarasu możemy poczuć jeszcze bardziej tutejszą przyrodę, siłę natury oraz uroki Bieszczad, które zachwycają o każdej porze dnia. Połoniny o poranku, w południe, czy wieczorem podczas

zachodzącego słońca - skąpanego w zielonych wzgórzach i jeziorach - z pewnością

zrobią na nas ogromne wrażenie. Krajobrazy możemy obserwować z różnych stron,

to wszystko dzięki widokowemu tarasowi 360 stopni.

NAJWIĘKSZA ŁAWKAW POLSCE

W Kompleksie Rekreacyjno-Wypoczynkowym „LeskoSki” w Weremieniu,

usytuowanym w powiecie leskim, czeka na Was niezwykłe

doświadczenie – największa ławka w Polsce.

Jej ogromne rozmiary, mierzące 3,60 metra wysokości i 5,60 metra

szerokości, zapewniają niezapomnianą atmosferę. Marta Skubisz, właścicielka

„LeskoSki”, z zadowoleniem podkreśla, jak ogromne zainteresowanie

wywołała ta niezwykła ławka.

Aby dotrzeć do ławki, trzeba pokonać zaledwie 20 minut spacerem

na odległość 760 m, przy różnicy wzniesień wynoszącej 130 m.

LESKO SUMMER & SKI w Weremieniu – to malowniczy Kompleks Rekreacyjno – Wypoczynkowy położony u bram Bieszczad. Tutaj, pośród łąk i lasów- każdy znajdzie coś dla siebie. Ciszę, spokój, urokliwe zakątki i piękną przyrodę

Centrum Turystyki Aktywnej i Sportu BIESZCZAD.ski Wańkowa

Rodzinna stacja narciarska z najdłuższą koleją linową na Podkarpaciu

Centrum Turystyki Aktywnej i Sportu BIESZCZAD.ski Wańkowa jest idealnym miejscem do aktywnego spędzania czasu z całą rodziną. Zimą obiekt funkcjonuje jako największa i najnowocześniejsza stacja narciarska w województwie podkarpackim, która dysponuje najdłuższą w regionie czteroosobową koleją linową

o długości niespełna kilometra, wyciągiem talerzykowym, trzema ruchomymi chodnikami oraz przedszkolem narciarskim. Na terenie obiektu znajduje się także wypożyczalnia sprzętu narciarskiego i snowboardowego, szkoła narciarsko-snowboardowa oraz przeszklona od strony południowej dwupoziomowa restauracja z dwoma zewnętrznymi tarasami. Do dyspozycji gości jest również kilkadziesiąt miejsc noclegowych w znajdującym się nieopodal nowo wybudowanym hotelu

SNOWGLIDING

SNOWGLIDING polega na przemieszczaniu się przy użyciu nart oraz wiatru. Narciarz porusza się wykorzystując małe skrzydło o specjalnej konstrukcji i mniejszych rozmiarach od standardowej paralotni. Łapie weń wiatr, dzięki czemu przemieszcza się w wybranym przez siebie kierunku, również i w górę stoku.

Grupa Prowing nieustannie podnosi poprzeczkę w dziedzinie snowglidingu, stając się pionierami w tym sporcie. Duże zainteresowanie jest także w gronie polarników, którzy dostrzegają w snowglidingu skuteczny sposób ułatwiający podróż w krainach śniegu. Aktualnie podróżnik Piotr Śliwiński trenuje pod okiem instruktorów Grupy Prowing przed kolejną wyprawą na Spitzbergen podczas, której będzie wykorzystywał snowgliding do przemieszczania się w warunkach polarnych.

Grupa Prowing - Ich rekordowe osiągnięcia stanowią inspirację dla entuzjastów i dowód na unikalne możliwości, jakie Powiat Leski może zaoferować.

Szybowisko w Bezmiechowej – najlepsze miejsce do trenowania snowglidingu, mekka snowgliderów, to tutaj dopracowują szczegóły techniki snowgliding.