Przy ul. Grabowej  w Łochowie zamontowana została odnowiona tablica z planem miejscowości wg. projektu Zbigniewa Klimczaka. Środki pochodzą z funduszu sołeckiego.

Opis miejscowości:

Łochowo to wieś sołecka o bogatych tradycjach osadniczych sięgających XVI wieku. Obecnie ma charakter wsi podmiejskiej, położonej 2,5 km od granic Bydgoszczy. Miejscowość od lat 90. XX wieku wykazuje dużą dynamikę rozwoju, czerpiąc z bliskości Bydgoszczy znaczne impulsy rozwojowe. Dominujący sposób użytkowania to mieszkalnictwo wraz z zespołami handlu i usług nakierowanych na zaspokojenie potrzeb miejscowych. Zabudowa na terenach rolnych wzdłuż Kanału Bydgoskiego posiada walory historyczne i krajobrazowe. Północną granicą wsi jest zbocze Doliny Kanału Bydgoskiego, a od południa przylega do Puszczy Bydgoskiej. Przez wschodnie obrzeża miejscowości przepływa Kanał Górnonotecki. Został on zbudowany w 1774 r. początkowo zasilając jedynie w wodę Kanał Bydgoski. Od 1882 r. jest również fragmentem kanału żeglownego łączącego jezioro Gopło z drogą wodną Wisła-Odra. W pobliżu Łochowa znajdują się dwie śluzy na kanale: VII Łochowo i VIII Lisi Ogon, o wysokości podnoszenia 3,1 m każda. Wieś przecina droga powiatowa łączącą Nakło nad Notecią z Bydgoszczą. W centrum znajduje się kościół rzymskokatolicki zbudowany w 1902 r., który jest siedzibą parafii św. Kazimierza.

Nasza realizacja tablicy z planem Dęblina.

Dęblin jest młodym miastem. Choć prawa miejskie otrzymał 13 listopada1954 r. (na mocy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 października 1954 r. w sprawie zaliczenia niektórych gromad w poczet miast), to znaleziska archeologiczne odkryte na jego terenie świadczą o występującym tu osadnictwie z przed 8000 lat p.n.e.

Pierwsza wzmianka o Dęblinie z 14 lipca 1397 r. występuje w annałach biblioteki klasztornej zakonu klarysek w Starym Sączu, a dotyczy aktu sprzedaży wsi Dęblin przez jej dziedzica Piotra „de Demblin" za 200 grzywien praskich Grotowi z Jankowic herbu Rawa.

Od początku swych dziejów Dęblin związany był z sąsiednimi wsiami Mierzwiączką, Modrzycami (obecnie Rycicami) i Żdżarami, dziś dzielnicami miasta. Wsie te oraz byłe miasto Bobrowniki wraz ze wsiami Grądem, Krasnoglinami, Kleszczówką, Lasoniem, Masowem, Moszczanką, Niebrzegowem, Nowym Dęblinem, Obłapami, Podwierzbiem i Sędowicami tworzyły niegdyś klucz dóbr dęblińskich. W XV w. dobra te znajdowały się w posiadaniu rodu Tarłów herbu Topór, a od końca XVI w. do początku XIX w. z niespełna 50-letnią przerwą na przełomie XVII i XVIII w. należały do rodu Mniszchów herbu Mniszech. Jedna z córek małżonków Jadwigi z domu Tarło i Jerzego Mniszech wojewody sandomierskiego, była żoną cara Dymitra Samozwańca I, a następnie Dymitra Samozwańca II.

Realizacja tablicę z planem miasta Susz. 

Historia Susza

(http://www.susz.pl)

 Lokacja Susza na terenie dawnej osady pruskiej, zwanej Susse, miała miejsce w 1305 roku. Jako część kapitulna ziem krzyżackich, w 1319 roku osada otrzymała prawa miejskie i nazwę Rosenberg, która przetrwała do 1945 roku. Ślady starego grodziska kryją się w niewielkich dwóch wzgórzach, na terenie parku miejskiego, nad jeziorem Suskim.

  Wybór miejsca lokalizacji podyktowany był dogodnymi warunkami terenowymi. Susz został otoczony murem oraz rowem, o czym informuje odnowiony dokument lokacyjny. Wtedy też w południowo wschodniej stronie miasta zaczęto budowę kościoła farnego, który od samego początku aż do dnia dzisiejszego góruje nad miastem.

Przy ul. Wierzbowej w Łochowie zamontowana została tablica z planem miejscowości wg. projektu Zbigniewa Klimczaka. Środki pochodzą z funduszu sołeckiego. Tablicę wykonano w ubiegłym roku jednak z uwagi na warunki atmosferyczne montaż został odłożony na ten rok. Wymiar ekranu 200 x 400 cm. 

Opis miejscowości:

Łochowo to wieś sołecka o bogatych tradycjach osadniczych sięgających XVI wieku. Obecnie ma charakter wsi podmiejskiej, położonej 2,5 km od granic Bydgoszczy. Miejscowość od lat 90. XX wieku wykazuje dużą dynamikę rozwoju, czerpiąc z bliskości Bydgoszczy znaczne impulsy rozwojowe. Dominujący sposób użytkowania to mieszkalnictwo wraz z zespołami handlu i usług nakierowanych na zaspokojenie potrzeb miejscowych. Zabudowa na terenach rolnych wzdłuż Kanału Bydgoskiego posiada walory historyczne i krajobrazowe. Północną granicą wsi jest zbocze Doliny Kanału Bydgoskiego, a od południa przylega do Puszczy Bydgoskiej. Przez wschodnie obrzeża miejscowości przepływa Kanał Górnonotecki. Został on zbudowany w 1774 r. początkowo zasilając jedynie w wodę Kanał Bydgoski. Od 1882 r. jest również fragmentem kanału żeglownego łączącego jezioro Gopło z drogą wodną Wisła-Odra. W pobliżu Łochowa znajdują się dwie śluzy na kanale: VII Łochowo i VIII Lisi Ogon, o wysokości podnoszenia 3,1 m każda. Wieś przecina droga powiatowa łączącą Nakło nad Notecią z Bydgoszczą. W centrum znajduje się kościół rzymskokatolicki zbudowany w 1902 r., który jest siedzibą parafii św. Kazimierza.